Cultiva os teus soños onde a igualdade e a xustiza avanzan da man coa forza dun rinoceronte. Non permitas que se durma. A utopía é o porvir que se esforza en nacer. Non deixes de soñar”

Nao Caracola presenta o seu primeiro espectáculo, “Esperta o rinoceronte”. Nel tiven a sorte de reencontrarme con Manuel Román, e xuntos demos vida a esta historia que pon o foco no traballo infantil, e con iso naquelas persoas cuxa existencia coñecemos, pero preferimos non ver.

“Esperta ao rinoceronte” é unha historia que fala sobre a nosa conciencia durmida, sobre a nosa capacidade para mirar para outro lado, sobre o noso consentimento inconsciente que se deixa cegar polos brillos cos que se camufla o despropósito. Un despropósito que se estende polo planeta e compórtase como unha implacable maquinaria de desposesión e produción de desigualdades que coloniza, ameaza, degrada, contamina e escraviza.

A actriz-titiritera anima as marionetas, pero ao mesmo tempo é cómplice, está manipulada pola maquinaria e actúa por momentos como o seu brazo executor, a súa man neste caso. Unha man que lle nubla a vista e a razón.

A música e unha voz en off actúan como narradoras, como fío condutor desta historia que transcorre en tres escenarios que mostran unha realidade por desgraza demasiado frecuente, unha realidade que nesta ocasión é posible reverter.

PRESENTACIÓN

Esperta o rinoceronte

Bambú leva unha vida apracible, goza da súa contorna, coñécea e por iso a ama. Isto, ensinoullo a súa avoa, ela coñece ben o mundo, o seu mundo, convive con el, forma parte del e por iso cóidao. Ensina a Bambú que as cousas que realmente importan non sempre son as que brillan, que só vemos ben co corazón e que non importa o grande que sexa o obstáculo, sempre hai unha solución. A esa voz do corazón, a avoa a chama o Rinoceronte e di que nela atópase o poder para cambiar o mundo e por iso hai que mantelo esperto.

Esta historia conta o que sucede cando aqueles cuxo rinoceronte está durmido aparecen de súpeto e cégannos cos seus brillos, facéndonos cómplices da destrucción. Haberá alguén que lles faga fronte e esperte o rinoceronte?

A pesar de todo pensa que é posible que a xente sexa mellor. Só a utopía ten argumentos poderosos contra o despropósito” (Juan Margallo).

SINOPSE

Madrid 1954

Fundador de Deliciosa Royala (1981-1994), Román y Cía (1995-2001), Érase Producciones (2002-2004) e Muñecos Animados (2005-2015). Fundou a Asociación Cultural Muñecos Animados (2019-2025). Actualmente combina os seus propios proxectos con colaboracións con outras compañías e a docencia como profesor de animación e manipulación de monicreques no Centro de Marionetas de Alcorcón.

Ten unha ampla experiencia en todos os ámbitos da creación e produción teatral e audiovisual con monicreques. Foi director, produtor, actor, manipulador, deseñador, construtor, director de voz, editor, etc.

Formouse en parte en Nova York con Kermit Love, un dos creadores dos Muppets, e en Berlín con Werner Kepler, creador da maquillaxe de "O planeta dos simios", pero a maior parte do seu coñecemento provén da súa propia experimentación. O seu estudo produciu personaxes como Gomaespuma, Los Lunnis, 7 Pets, Los Patata, Rizo de Génesis e moitos outros. Gañou premios no FETEN, no Festival Internacional de Cine da Vall d'Albaida, no Festival de Cine de Lleida e un Premio Goya aos Mellores Efectos Especiais (2003).

Manuel Román Saralegui

FICHA ARTÍSTICA

Actriz-titiriteira: Marián González

Dirección: Manuel Román

Música orixinal: Jesús Lana Celaya

Escenografía e morionetas: Marián González

Dramaturxia: Manuel Román y Marián González

Construcción autómata fábrica: Ero Vázquez

Deseño e construcción electrónica, motores autómatas fábrica, luva e iluminación: Víctor Moar

Pintura escenografía: Antón Caamaño

Deseño de iluminación: Gaspar Baluja

Vestiario: Fiti García Río, Fititsu

Vídeo y web: Roberto Alcántara

Fotografía: Roberto Alcántara y Paula Gómez del Valle

Textos voz en off: Manuel Román y Marián González

Colaboracions taller: Fiti García, Víctor Moar, Ero Vázquez, Manuel Román y Antón Caamaño.

Público: Todos os públicos. Preferentemente a partir de 6 anos.

Producción: Nao Caracola

Necesidades técnicas: escuridade total.

No caso de haber cámara negra precísase mover entre 2 e 4 patas.

Preferible utilizar o son do que dispoña o espazo sempre e cando a mesa de son poda estar no escenario.

Tempo de montaxe: 5 h.

Tempo desmonte: 2 h.

Idioma: Galego, castelan, euskera e catalán.

FICHA TÉCNICA